Τα παράξενα πλάσματα της θάλασσας που ζουν στο ναυάγιο του Endurance

Μια ομάδα εξερευνητών βυθού ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα μια πρωτοποριακή ανακάλυψη: Το Endurance, ένα πλοίο 144 ποδιών που βυθίστηκε το 1915 κατά τη διάρκεια μιας αποστολής με επικεφαλής τον Ernest Shackleton, έχει τελικά βρεθεί. Βρίσκεται σε βάθος σχεδόν 10.000 ποδιών στα παγωμένα νερά της Ανταρκτικής.

Αλλά για ορισμένους θαλάσσιους επιστήμονες, το ίδιο το πλοίο ήταν μόνο ένα μικρό μέρος της συγκινητικής ανακάλυψης. Ακόμα πιο ενδιαφέροντα είναι τα πλάσματα της θάλασσας που το έχουν κάνει σπίτι τους. «Το πλοίο είναι ωραίο, αλλά κοιτάξτε αυτά τα πράγματα που ζουν σε αυτό», δήλωσε ο Huw Griffiths, θαλάσσιος βιογεωγράφος στο British Antarctic Survey, ο οποίος δεν συμμετείχε στην αποστολή ανακάλυψης.

Το βυθισμένο πλοίο, το οποίο παραμένει σε σχεδόν παρθένα κατάσταση, είναι μια όαση ζωής για τα πλάσματα της βαθιάς θάλασσας, κάτι αντίστοιχο με μια τρύπα νερού σε μια έρημο, είπε. Στην Ανταρκτική, ο πυθμένας του ωκεανού έχει λίγες άλλες μεγάλες κατασκευές σαν αυτή – από ανθρώπινο χέρι ή άλλες – οι οποίες παρέχουν καταφύγιο σε νεαρές ανεμώνες, θαλάσσια σκουλήκια και άλλα ζώα. «Οι προνύμφες και τα αυγά τους απλά επιπλέουν γύρω και αυτό είναι κάτι σαν παράδεισος γι’ αυτά», δήλωσε ο Griffiths.

Τα περισσότερα από τα ζώα είναι είναι διηθηματοφάγα, δηλαδή τρέφονται φιλτράροντας σωματίδια τροφής, όπως κομμάτια πλαγκτόν ή περιττώματα. Αν και αυτά τα σκοτεινά νερά μπορεί να φαίνονται έρημα και χωρίς ζωή, είναι γεμάτα θρεπτικά συστατικά. «Υπάρχει τόσο πολύ τροφή στην Ανταρκτική», δήλωσε ο Griffiths, εν μέρει επειδή υπάρχει ηλιακό φως για έξι μήνες το χρόνο.

Τα ζώα εδώ κάτω έχουν εξελιχθεί κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών για να αντέχουν τις ψυχρές θερμοκρασίες, οι οποίες φτάνουν κάτω από τους -2 βαθμούς Κελσίου σε αυτή την περιοχή. Ορισμένα ψάρια έχουν αντιψυκτικές χημικές ουσίες στο αίμα τους, για παράδειγμα, και πολλά ζώα της Ανταρκτικής παράγουν πρωτεΐνες “θερμικού σοκ” που διατηρούν τα κύτταρά τους αναλλοίωτα.

Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή συρρικνώνουν τους θαλάσσιους πάγους στην Ανταρκτική – φέτος, οι θαλάσσιοι πάγοι έφτασαν σε χαμηλό ρεκόρ. Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος για τον οποίο η ομάδα, που οργανώθηκε από το Falklands Maritime Heritage Trust, μπόρεσε να βρει το πλοίο.

Τα πλάσματα που ζουν στον πυθμένα των ωκεανών, ωστόσο, είναι σε μεγάλο βαθμό προστατευμένα από την μανία της κλιματικής αλλαγής. Οι θερμοκρασίες εκεί κάτω δεν αλλάζουν πολύ ακόμη και όταν αυξάνονται στις ρηχές θάλασσες. Και ενώ ο Νότιος Ωκεανός γίνεται γρήγορα όξινος καθώς απορροφά διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, τα περισσότερα ζώα στο ναυάγιο δεν έχουν σκελετό ή κέλυφος που να μπορεί εύκολα να διαλυθεί.

Είναι καλό, επίσης, επειδή τα ζώα στην Ανταρκτική είναι εξαιρετικά παράξενα αλλά και σε μεγάλο βαθμό άγνωστα. Ένα επιβλητικό 10 έως 20 τοις εκατό των οργανισμών που φέρνουν πίσω οι επιστήμονες από τις αποστολές είναι καινούργιοι για την επιστήμη. Ο Griffiths, για παράδειγμα, έχει δώσει το όνομά του σε δύο είδη θαλάσσιου αγγουριού.

Πώς μοιάζουν λοιπόν μερικά από αυτά τα πλάσματα; Δείτε μόνοι σας.

Τα κρινάκια της θάλασσας είναι «ζωντανά απολιθώματα»
Αυτά τα πλάσματα μοιάζουν με φυτά – εξ ου και το όνομά τους – αλλά στην πραγματικότητα είναι ασπόνδυλα της βαθιάς θάλασσας, και μάλιστα αρχαία. Χρονολογούνται πριν από 480 εκατομμύρια χρόνια. «Είναι ένα ζωντανό απολίθωμα», δήλωσε ο Griffiths.

Το πρώτο καβούρι που εντοπίστηκε ποτέ στη Θάλασσα Weddell
Ενώ τα περισσότερα πλάσματα στο βυθισμένο πλοίο είναι σταθερά στη θέση τους, ο Griffiths εντόπισε τουλάχιστον ένα καβούρι. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή είναι η πρώτη αναφορά για ένα καβούρι που ζει στη Θάλασσα Weddell, δήλωσε ο Griffiths, ο οποίος έγραψε μια εργασία σχετικά με το πού βρίσκονται τα καβούρια στην Ανταρκτική.

«Δεν ξέραμε ότι μπορούμε να τα συναντήσουμε σε τόσο κρύα νερά», είπε. «Είναι το τελευταίο πράγμα που θα περίμενα να βρω σε αυτό το ναυάγιο. Αυτό το καβούρι δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί».

 

Τεράστιες ανεμώνες και αστερίες
Το πλοίο ήταν επίσης καλυμμένο με μεγάλες ανεμώνες, μερικές από τις οποίες έμοιαζαν να έχουν το μέγεθος πιάτων φαγητού. Τα πλάσματα της βαθιάς θάλασσας στην Ανταρκτική είναι σε θέση να ζουν ιδιαίτερα πολύ και να μεγαλώνουν σε μεγάλο μέγεθος, δήλωσε ο Griffiths. Το παλαιότερο σφουγγάρι, για παράδειγμα, είναι ηλικίας 15.000 ετών.

 

Οι ανεμώνες έχουν εξειδικευμένα κεντρίδια στα πλοκάμια τους, τα οποία οδηγούν την τροφή στο στόμα τους. «Το #Endurance φαίνεται να οδηγείται από μια θαλάσσια ανεμώνη στο τιμόνι!» έγραψε ο Griffiths στο Twitter.

Ο Griffiths είδε επίσης τουλάχιστον ένα θαλάσσιο αστέρι Brisingid. Σε αντίθεση με άλλα είδη αστεριών, τα οποία κυνηγούν ή ψάχνουν για τροφή, αυτά τα πλάσματα φιλτράρουν τη λεία τους από τον ανοιχτό ωκεανό κουνώντας τα χέρια τους στο νερό.

Μην ξεχνάτε τα θαλάσσια ασκιδιοειδή
Τα θαλάσσια ασκιδιοειδή φαίνεται να κάνουν πολύ λίγα πράγματα: «Βασικά, είναι απλώς ένας μεγάλος σάκος με υγρό», δήλωσε ο Griffiths.

 

Όσο πρωτόγονοι και αν φαίνονται, ωστόσο, αυτοί οι θαλάσσιοι οργανισμοί έχουν σπονδυλική στήλη και στην πραγματικότητα έχουν πιο στενή συγγένεια με τον άνθρωπο από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσατε να βρείτε στο πλοίο, είπε.

Τα πλάσματα της βαθιάς θάλασσας είναι ακριβώς σαν εμάς